تأثیر آموزش احیاء قلبی ریوی پایه بر آگاهی و عملکرد دختران دانش آموز سال سوم دبیرستان

با توجه به افزایش روزافزون مرگ های ناگهانی ناشی از بیماری های عروق کرونر و از طرفی اهمیت زمان برای فردی که دچار ایست قلبی ریوی شده است، ارائه روش های آموزش همگانی احیاء قلبی ـ ریوی پایه ضروری به نظر می رسد لذا این پژوهش با هدف تعیین تأثیر آموزش احیاء قلبی ـ ریوی بر آگاهی و عملکرد دانش آموزان انجام شده است.   پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی بوده است. تعداد نمونه های پژوهش، 90 دانش آموز دختر سال سوم دبیرستان بودند که به طور تصادفی و به نسبت مساوی از سه رشته تجربی، ریاضی و انسانی انتخاب و در دو گروه مورد و شاهد قرار گرفتند. محیط پژوهش شامل کلیه دبیرستان های دخترانه دارای سه رشته تجربی، انسانی و ریاضی (هر یک 45 نفر) شهرستان بجنورد بود.   یافته های پژوهش نشان داد بین میانگین نمرات آگاهی و عملکرد دانش آموزان دو گروه مورد و شاهد دو هفته پس از آموزش و همچنین بین میانگین نمرات آگاهی و عملکرد قبل و بعد گروه مورد اختلاف معنی داری وجود داشته است (000/0 p= )، لیکن بعد از آموزش اختلاف معنی داری بین میانگین نمرات آگاهی و عملکرد دانش آموزان سه رشته در گروه مورد مشاهده نشد. در مجموع 32/53 درصد نمونه های گروه مورد، تمام مراحل احیاء قلبی و ریوی پایه را به طور صحیح انجام دادند.   با توجه به نتایج پژوهش پیشنهاد می شود وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی با هماهنگی وزارت آموزش و پرورش برنامه آموزش همگانی احیاء قلبی و ریوی پایه را تدوین و در مدارس اجرا نماید .